„Aman! Hocam!“ …diyemedim

Þaire demiþ Üstad‘lar
„Aman! Hocam!“ …diyemedim
Üç þiir yazdým doðruya
„Aman! Hocam!“ …diyemedim

Gurbet elde Anadilim
Nerden baksan yüce bilim
„Nörüyon“ da biter pilim
„Aman! Hocam!“ …diyemedim

Parmak saydým geceleri
Yanlýþ dizdim heceleri
Beðenmiþken yüceleri
„Aman! Hocam!“ …diyemedim

Dörtdörtlükdü ayak çýktý
Düzenledim uyak çýktý
Kaðýt küstü kalem býktý
„Aman! Hocam!“ …diyemedim

Soyum dilbaz, ahraz benim
Kara bahtlý ilk yaz benim
Lügatlere sýðmaz benim
„Aman! Hocam!“ …diyemedim

Erenlere ayan oldum
Ozanlara beyan oldum
“Saygýdeðer “–“bayan” oldum ;-)))
„Aman! Hocam!“ …diyemedim

Gülhan’ým derdim bitmiyor
Dilgücüm var da yetmiyor
Altý, beþ , onbir tutmuyor
„Aman! Hocam!“ …diyemedim

13.11.2012 / 17:00 / AvþarBabamBenim
GÜLHAN Ç_A_B_U_C_A_K

Sosyal Medyada Paylaşın: