KUŞLARA KANAT TAKAMAZSINIZ Kİ

Ay düþer, nice karanlýk kuyulara
Yansýmalarý saklanýr ýþýðýn
Islak ve nemli duvar taþlarýna,
Yýldýzlar çizilir tek tek.

Kuþlarý vurdular kanatlarýndan,
Her yanlarý kan ve revan.
Kendilerince yazdýlar üzerlerine roman
Oynadýklarýnda gördüler roman deðil dram.

Barýþ bir dahaki baharlara býrakýldý,
Gelmeyeceðini bile bile kuþlarýn.
Takýldý miðferlere telekleri
Üzerlerindeydi kuþlara karþý çelik yelekleri.

Özgürlüktü, barýþtý adý savaþýn
Bu nasýl bir haklý paylaþým
Demokrasi olacaktý düzen
Ýnsan olabilirmiydi, insaný üzen.

Ateþ püskürüyor aðýzlarý bakýn,
Üzerlerine bindikleri demir atlarýn.
Çocuklar unutmaz kulaklarýndaki sesi,
Silemezsiniz geçtiðiniz yerden palet izlerinizi.

Sahip olmak istediðiniz bir milletindir.
Petrol deðil paylaþtýðýnýz kan ile kindir.
Getiremezsiniz artýk özlediðiniz baharý
Kuþlara kanat takamazsýnýzki.

Kördür geceler
Göremezsiniz, kan kýrmýzýsý kadife güller
Ancak sabahlarý bekler,
Aþkýný anlatmak için bülbüller.
Soner BAYKAL
Sosyal Medyada Paylaşın: