GİDERSEN ORTASINDAN KIRILIVERİR HARFLER:

’Her yerde býrakýp gittin beni...
gözlerinle, düþlerin yüreðiyle býrakýp gittin beni
yarým kalmýþ bir cümle gibi býrakýp gittin
geliþi güzel bir nesne, bir iskemle gibi
yazla birlikte biten kýsa bir tatil
çekmecede bir kart gibi býrakýp gittin...’

L.ARAGON



I

Aþk ýskalamaz, yalnýzlýk torpil yapmaz
ve ayrýlýk kim olduðuna bakmaz...

Ben yazýyorum sana kalsýn þiirler
bana mahpus, bana kelepçe özgürlükler sana kalsýn...

II

/ Ben bu aþkýn nesiyim;
vur býçaðýný yarala beni
gecenin simsiyah duvaðýnda kýrýk keman sesiyim.../

*

Seni iliþtirip her yanýma; en deli aþklara büyüyorum:
neyi sevsem ýsrarla seviyorum
neyi sevsem eksik, neyi sevsem kaybediyorum...
’kýrýlgan bir köprüden sana doðru koþuyorum,’
beni tut... beni her þeye raðmen...

III

Yoksul pencerelerde yenilir kendine hayat...
umutlu bekleyiþlerde kapatýr kollarýný kavuþmak
sevgiler uzaklýða, sadakat ihanete yenilir...
kirletip atarlar anlamlarýný;
sesinden söküp alýrlar çýðlýklarýný!
baðlandýðýn her þeyi kesip atarsýn; öyle acýtarak ve eksilterek kendini;
hiç kullanýlmamýþ intiharlarla çekip gidersin hayattan.

/...Yoksa ayrýlabilir mi;
bir rüya uykusundan / bir nota þarkýsýndan
bir ozan hüznünden, bir þiir öyküsünden?../

Ýnsan azalmanýn; þiir çoðalmanýn rahminde;
herkes gider, bize kalýr hükümlü yüzlerde hazin ve yasak gülüþler...
öyle sahipsiz ve öyle kanayan..

IV

Gitme!
gidersen, Ahmed Arif ’hasretinden prangalar eskitir’...
’Muþ - Tatvan yolunda bir gün senin akþamýn ne ki’ orada Turgut Uyar kanar!..

Gitme;
gidersen ortasýndan kýrýlýverir harfler...
sabrým yaðmalanýr, çoðalýr uçurumlarým
kýsa kalýr uzaklýða çýðlýklarým...
kýrýlýr karanfil, sancýlanýr papatya
’yollar üþür’ yolculuklar da...

Gidersin; kan sýzacak çocuklarýn ellerinden 
ardýnda hayatý yanlýþ sollamýþ bozgun bir adam
ve acýtan ve acýyan bir aþkýn taslaðýný býrakarak...

Gidersin, dudaðýmda býraktýðýn öpüþlerin izi kalacak
düþlerim sýrýlsýklam ýslanacak, kalbim uslanmayacak
özgürlüðü yaðmalanmýþ kuþlarýn ahý sen de kalacak...

’Þiirlerde ýsýtmayacak artýk sözcüklerin bedenini’... ýsýtmayacak...

Sen yaþam kýlavuzunda neyi, nasýl yapmalýyýmýn karamsarlýðýný yaþarken,
ben ayrýlýk türküleri söyleyeceðim haczedilmiþ sesimle...
efkarlanýp raký zýkkýmlanacaðým;
sonra da buruþturup sevinçleri, sýðýndýðým anýlarý kanatacaðým!..

Ah gözüm gitme...
sana uzun ve geniþ bir hüzün;
kalýr bana da illegal aynalarda yasal yüzün!..


(Birdal ERDOÐMUÞ/2008)


Sosyal Medyada Paylaşın: