Geceyi bölüyorum hüzünlere Ayrýlýk çanlarý çalýyor kapýda Alooo Ses ver diyorum Onca kalabalýk içinde Neden duyan yok ki Çýt kýrýldým saatler gitmiyor zoruma Sadece ve sadece Yorgunum, çok uykum var Geç kaldým sabaha
Geçiyorken boðaz köprüsünden Gecenin ayazý iþliyor içime Avuçlarýmý üflüyorum Anlamak ne mümkün, kulaðýmda ki ýslýk seslerini Yüreðimde bu telâþ niye Kolay deðil Ýstanbul’u terk etmek, ana sütünü inkâr etmek gibi Katlanýrdým, yokluðuna çaresizce Gidiþimin boþluðu doldursaydý evrende yerini Ayrýlýk acýtmazdý Dudaklarýmýn susuzluðunu býrakmasaydým tenine Islak saçlarým deðmeseydi göðsüne Ceketimi örtmezdim, üþüme diye üzerine Yemin etmezdim Bu kadar çabuk döneceðime
Ve... Baþýma musallat olacaðýný bilseydim eðer Tanrý katýnda, zorunlu bir ibadet gibi Sevmezdim seni...
"sevgi" 13.11.2012 deutschland
Sosyal Medyada Paylaşın:
sultan-ı yegâh Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.