avuntu

kýrýk bir aynanýn yansýmasýdýr gönül,
paramparça anýlardýr hissiyatýma düþen,
belli belirsiz.

denizini özlemiþ bir nehir gibi aksam sana,
yataðýný kaybetmiþ su gibi,
bir saða bir sola.

yalnýzlýðýma iki çay söylesem,
içsem ikimizin yerine,
senin de için ýsýnýr belki, þu kýþ gününde .

gelmezsin biliyorum
ama yine de beklerim düþlerime.,


düþüme bir düþsen uyanmam,
uyandýran sen olmazsan...


ÞENOL MACAR

Sosyal Medyada Paylaşın: