Dokunsam açýlacak gibiydi kapý
Ahþabý kurtlanmýþ soluk boyalý
Kilit yuvasý kurcalanmýþ belli
Adýmlarým benden habersizdi sanki
Kapýnýn önünde buluverdim kendimi
Ne yapacaðýmý bilmeden duraladým önce
Elim gayr-i ihtiyari zile gitti
Telleri kopmuþ zilin çýkmadý sesi
Kimse yokmu dedim kýsýk sesle
Cevap veren yoktu nedense
Ama içerdeydi biliyorum
Hýrýltýyla gelen nefesi duyuyorum
Daha fazla bekleyemedim
Kapýyý ittim ve içeriye girdim
Aðýr bir koku burnuma doldu
Limelenmiþ battaniye altýnda
Saçý sakalýna karýþmýþ
Mecalsiz hareketsiz yatýyordu
Sesimi duyunca irkileverdi
Belli ki sesimden tanýmýþ beni
Ama yüzümü seçemiyordu
Gözyaþlarým sicim gibi iniyordu
O yýllar evvel gencecik býraktýðým
Gonca gülleri dalýnda kýrmýþtý ya hani
Dað misali adam yok olmuþ inliyordu
Yinede affet beni dercesine
Fersiz gözleri gözlerime bakýyordu
Affedemediðim ihanetinin bedelini
Tükenmiþ bir bedende aðýr ödüyordu
BÝRGÜL AL 12-11-2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.