AĞLAMA YETİM ÇOCUK...

Küçücük bir çocuk ,gördüm okulda,
Çocuklardan ayrý,yalnýz ortada,
Usulcacýk vardým,hemen yanýna,
Gözlerime baktý,hep aðlamakta.



Niye aðlýyorsun,dedim çocuðum,
Herkes oyunda bak, olmaz yaptýðýn,
Koþup,oyna,zýpla, haydi bütün gün,
Çocuklarla oyna,yeter üzdüðün.



Hocam çok üzgünüm, üstüme varma,
Kalbim pek yaralý, kýrýktýr anla,
Bilmezsin babam yok,yetimim burda,
Her þey oyun deðil ,yalan dünyada.




Bak sen bilmiyordum! Beni baðýþla,
Seninle arkadaþ, olsak okulda,
Ne zaman istersen, odama uðra,
Darýlýrým sakýn,harçlýksýz kalma.



Rahmetler olsun, annenler saðdýr,
Kardeþler olmalý,ablan da vardýr,
Üzülme o kadar,beteri vardýr,
Sabret oku gelen, kutlu bahardýr.



Keþke Hocam senin, dediðin olsa,
Babam ölünce tek, annemler kalsa,
Kardeþim,ablamlar, kucaklar açsa,
Doðru Hocam daha ,beteri vardýr.



Annem genç güzel, vardý birine,
Boynu bükük kaldým,yalnýz evimde,
Yengelerim amcam, babamla anne,
Sessizce aðlarým, böyle halime.




Olsun pek de güzel,amcan da varmýþ,
Evin sýcak ocak ,yemek kaynarmýþ,
Sana kucak açan, yakýnýn varmýþ,
Üzülme o kadar,beteri vardýr.




Kimsen olmasa da, verse Yuvaya,
Amcan yengen gibi, mi Bakýcý ana,
Onlar da arýyor,sýcak bir yuva,
Gel sen þükret nolur,Ey yetim çocuk.

04.11.2012//Kýrýkkale
HÝDAYET DOÐAN







Sosyal Medyada Paylaşın: