SEN GİDİNCE
Hatýralar yüreðime düðümlendi
Soðuklar vurdu gülün yapraklarýný
Daðlar üstüme yýkýldý bir, bir…
Önce inançlarýmý kýrdý umuda kurþun sýkanlar
Riyakâr insanlar içinde aradým seni,
Yokluðun boðazýmda bir kördüðüm oldu.
Ben ne zaman sevdimse,
Zemheriden vurdu ayaz sinsice…
Sen gidince
Bir eylül sabahý vurdu bakýþlarým.
Doyumsuz özlemler yaþadým,
Ellerim yýldýzlara deðdi yokluðunda.
Mavi bir gecenin içinde
Çok hasret þarkýlarým söyledim
Zambak kollarýndan uzak,
Güneþe hasret kaldý yüzüm…
Sen gidince
Hüzün yaðmurlarý bastý gözlerimi
Her köþe baþýnda ayrýlýkla karþýlaþtým
Ýçimden mavi dünyalar koptu
Bu yüzden çaresiz kaldým…
Bu yüzden baþýmdan sarý yapraklar düþtü
Sen gidince fýrtýnalar koptu içimde,
Bir þiir çýkmazýnda vurdular beni, yalnýz kaldým…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.