Insana bir değer vermiyor artık
Zaman boþa geçmiþ, düzen daðýlmýþ
Dostluk,arkadaþlýk eskide kalmýþ
Ýnsanlar maddenin esiri olmuþ
Gözleri manayý görmüyor artýk
Düzenbaz olaný herkes seviyor
Üstüne üstlükte bir de övüyor
Ne kadar akýllý, afferim diyor
Böyle iblisleri yermiyor artýk.
Ýþimiz, gücümüz olmuþ hep hile
Bülbülü küstürdük, konmuyor güle
Normal gün’de deðil,Bayramda bile
Hiç kimse arayýp,sormuyor artýk.
Geçim derdi felan, bunlar bahane
Sürüklenmiþ bir zenginlik hissine
Þu dünyayý koysanýz da önüne
Daha çok istiyor durmuyor artýk.
Boþ ver be Muzaffer, kafaný yorma
Katýl bu düzene direnip durma
Ben insaným diye göðsünü germe
Ýnsana bir deðer vermiyor artýk.
Muzaffer Yavuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.