var(sayım)lar

öptüm
gece yarýsýný
yalnýzlýðýn ucundaki harfler
uyanýverdi
kadehinden dökülürken þarap
kan ve terin
eþlik ediþi
þaþýrtmasýn sizi..

kimlerden geliyor
bu çýðlýk senfonisi
kulaklarým saklanýyor
yorganýn altýna
kapýnýn eþiðinden sýzýyor
gençliðimin kokusu..

h(i)çiliðim kazýnýyor
dört duvarýn arasýnda
sessizlik ertelenmiyor
farkýndayým..


eski tarihin köþesinden kaçýveriyor
müebbet hallerim
kahkaha topu patlýyor elimde
bozuveriyorum hayatýmý
kefarete neden oluyor
kokuþmuþ insanlýðým
Musa’nýn asasýnýn ucunda
son
müsamaha
kýrýlmýþ
biliyorum..



doðuþtan sahip olabildiðim
tek silahým
deliliðimin adandýðý cana
sesleniyorum
ardýndan
aðlamalýyým..

pusulasýný þaþýran
rüzgârýn gölgesinden
düþüyor
kanlý hecelerim
var(sayým)lar
beni akýllý kýlmýyor..



size küçük bir sýr vereyim.
en güzel þiirler
týmarhanelerden çýkar..








Sosyal Medyada Paylaşın: