Bu gün depremlerde gönlüm Ne yana dönsem Hüzündür gördüðüm Çaðýrýrým çaðýrýrým Gelmez ki ölüm Sensizlik sancýlý Acýtýyor kanatýyor yüreði Zor be gülüm
Asýrlar deðil Bir kaç yýl önce Vurulmuþtum Ela gözlerini görünce Doyasýya bakamaz Utanýrdým Kýzarýrdý yüzüm Gözlerin gözlerime deðince
Nasýl da can atardým Duymak için sesini Hasretle beklerdim Akþamýn geliþini Sabredemez Pencerelerde kalýrdým Sokagýn baþýnda görünce seni Yuvamýn kapýsýný ardýna kadar açardým Merdivenden gelen ayak seslerini dinler Her basamakta heyecanlanýr Bir an önce bitsin isterdim
Dalgýn görseydim ya da hüzünlü Ýçim acýr telaþlanýr Ne yapacaðýný bilemeyen þaþkýn misali Elim ayaðým birbirine dolanýrdý Ben hüzünleri sende görmeye Dayanazdým can
Þimdi ben hüzünlerdeyim Dibe vurmuþ duygularým Nefesleniþlerim ayrýlýða Umudun kýrýntýsý bile yok yarýnýma Depremlerdeyim yangýnlardayým can Yüreðim sen de kaldý hüzünler koynumda
Sosyal Medyada Paylaşın:
EZOCAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.