Kan aðladý yer ve gök,aðladý Çanakkale Bir mateme büründü,Edirne ve Ardahan O on kasým sabahý,Dolmabahçe sedasýz Rüzgar sustu dal sustu,sustu koskoca cihan.
Atasýný yitirdi Cumhuriyet ülkesi, O ki bu son yüzyýlýn en akýllý bilgesi, Ýlk sözü önce vatan çaðdaþlýktýr ilkesi, Yürek sustu dil sustu,sustu o cesur külhan.
Bir yaprak düþtü yere sararmýþtý dalýnda, Devrimlerin öncüsü neler vardý aklýnda, Ýçimizde yaþýyor o ölmedi aslýnda, Nefes sustu can sustu,sustu akmadý Seyhan.
Ýçimizden biriydi gözleri mavi mavi, Þeriata son verdi dize getirdi devi, Muzaffer komutanýn Anýtkabir’dir evi, Gönül sustu ruh sustu,sustu kükreyen volkan.
Ebediyete kadar olacaksýn kalplerde, Þanlý ayyýldýzýmýz süzüldükçe göklerde, Sen savaþtýn önderim,yýlmadan cephelerde, Dünya sustu Kemal’im sana selamda erkan.
Þahir:Ýsmail Kurt 10.11.2012 Sosyal Medyada Paylaşın:
Bandırmalı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.