MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Epitaph /Ömrü Lal/
Ali Koç

Epitaph /Ömrü Lal/



Uyuyorum bu aralar sevgili
Gözlerim yorgun
Mazeretler biriktiriyorum düþlerimde
Ýhanetler
Ölümler
Karanlýkla kaplý yollarýný yürüyorum durmadan ,güne
Çaresizlik
Yoksulluk
Açlýk
Vesaire...

Uyuyorum bu aralar sevgili
Bir daha uyanmamak adýna hem de

EPÝTAPH - 1 /Ömr-ü Lâl/

Gök yüzünü iþliyor göz kapaklarýma hüznün sessizliðinde
Varlýðýmý umuda sýrtýnda taþýyor zaman

Ya bu gözlerimden düþen damlalar su deðil
Ya da biz balçýktan yoðurulmadýk
Bu iþte bir acý var
Hayat geçmiyor kursaðýmdan

Birbirinden karanlýk duvarlarla örtündükleri korkularýný
Camlarýndan yalancý gün doðumlarý sýzdýrarak bastýran insanlarýn arasýndayým
Yuvasýný kaybetmiþ bir karýnca kadar yüklü
Ardýmda ,alnýndan öpülesi tek hatýra býrakmadým
Öz dilimde uygar bir acý
Yüzümde soysuz bir tebessüm ile taþýyorum seni
Ýlaçsýz ve yorgunum

Yýldýz yanýðý bir þafakla hayatýn nefes darlýðýna terkedilmiþ yokuþ gibiyim
Ýsyan ile örselenen rüzgarlarýn alnýna umudun mezarýný kazan gücün ta kendisi
Menzilimde biletsiz yolculuklarýn sürgünü misali üç kuruþluk hayaller

Nicedir bir çocuðun yüreðinden çaldýðým cesaret ile duruyorum ayakta
Oyuna dalmýþ unutkanlýðýn evine yetiþebilme telaþýnda anýyorum seni
Ayrýlðýn en tenha yerinde ve soluk soluða
Sabrý kozalýyorum yirmi sekiz günlük ömre bir düþ uzaklýðýndan
Çilenin harmaný sanki yüreðinin kýyýsýndan aldýðým her nefes
Bende açtýðýn yaralar da benden aldýðýn gözlerin kadar duygusal

Tamamlayamýyorum bir türlü sensizken beni
Tanýmlayamýyorum olmayacak olanla varolan arasýndaki bu belirsizliði

Kimi zaman varolabilmek adýna yokedecek kadar usta
Çoðu zaman yokolmanýn korkusuyla varolmayý beceremeyen bir çýrak oluyorum
sensizliði giyindikçe sen
Sana dokundukça ise yeni bir yalnýzlýk daha edinip yeniden hiçliðe soyunuyorum
Umduðum ve bulduðum yaralar birbirinden farklý izler býrakýyor
Eþkâlimi dahi unutuyorum

Acýn bile terkedince özletiyor kendini
Ve neresinden yakalarsam yakalayayým kendini inkar ediyor ölüm
Gözlerinden vurulup karanlýðý her an’a derviþ kýlan bu yezit yürek
Göremediklerine bakmaktan ,baktýklarýný tanýyamamaktan yoruldu
Topraðý suyla temizlenebileceðine inandýrmak
Bulutlara da bu kiri bulaþtýrmaktan öteye gitmiyor artýk
Vuslat firari bir kahraman

/Kendi adýma çalýþýp senin uðrunda harcanýyorum harf harf
Düþleyebildiðin sürece özgürüm ,yaþadýðýn sürece tutsak /

Rahmetin zerresini dahi görmedim seni kaybettiðimden beri
Hayat bitti
Ölüm beni istemiyor
Toprak kararsýz
Acýya da baðýþýklýk kazanýlmýyor ki


Ben zamaný hiç bu kadar delikanlý görmedim sevgili...




Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.