yarım kalan masallar

bir nine yaþardý çocukluðumda köyümde
elleri çilli yüzleri çilli
sürgün yemiþ kavmi
hastaymýþ sýðýnmýþ törelerimize
kalmýþ öylece


kamer ana derlerdi
tütün kokardý
karanfil kokardý


sýra geceleri misali
her evin konuðu olurdu günlerce
ne güzel masallar anlatýrdý
dilinden kaçardý bazen
ermenice



-genç bir oðlan
sinemada gördüðü mýsýr’lý bir oyuncuya tutulmuþ
kaþlarý keman-ý yay
gözleri kara üzüm tarlasý
revan olmuþ yollara
obasý tarafýndan unutulmuþ



kýyýsýna varmýþ akdenizin
baþlamýþ yüzmeye karþý geçeye
varmadan dolunaya
hilal tutarmýþ ellerinden de



ne adalar geçmiþ ne kanallar
hamançasýna hýzýr uðramýþ bitmez tükenmezmiþ azýklar
yaðmurlar yaðmazmýþ üstüne
dalgalar yanýndan geçer
yastýk olurmuþ yunuslar



en son geldiðinde bize
bir adadaydý yaðýz oðlan
belki de seneler sürecekti bu tufan
köyü terk ettiðimde içimdeydi yarýda kalan




kamer ana gitmiþ sonsuzluða bir bayram günü
gömmüþler hikayelerin tümünü



bazen boðar beni o sýrlý serüven
boðazýmda düðüm
mazimde yanan
acep nerde ki þimdi o yaðýz oðlan








kasým



Sosyal Medyada Paylaşın: