GELİRKEN GETİRİRSİN

Ödünç almadýn ki kalbimi...geri veresin...
Ben verdim O’nu sana, ben verdim! senin...senin!
Sende durdukca kalbim...þiirlerime esin!
Ben verdim O’nu sana, ben verdim! senin...senin!


Seven kalpsiz de yaþar...yeter þeydir aþk o’na...
Dediysem...beni kalpsiz sanma Allah aþkýna...
Nasýl uyarsa týpa týp bir kýlýç kýn’a...
Ben verdim O’nu sana, ben verdim! senin...senin!


Kalp dediðin nedir ki? bir motor ki pat! pat! pat!
Atar da kan basarak...insana verir hayat...
O sende oldukca ben yaþar...ederim rahat...
Ben verdim O’nu sana, ben verdim! senin...senin!


Mal senindir, mülk senin...her ne istersen kýl da...
Tek sözüm olmaz! .. zira kalmadý pek akýl da...
Bekler be Atakan! .. sev! olsa da hangi yýl’da...
Ben verdim O’nu sana, ben verdim! senin...senin!


Yoksa hiç ümit...ýþýk...bir iþaret – filân, þey...
Olmasýn sabrederim...bir öðlen...ikindi n’ey...
Seslenirler câmi’den...namaza buyrun! ..heeey!
Ben verdim O’nu sana, ben verdim! senin...senin!


Tut ki kýlýndý namaz...alýp götürdüler de...
Koydular kabre...atýp da toprak örttüler de...
Her bir þey tas-tamam...bir iyice gömdüler de...
Ben verdim O’nu sana, ben verdim! senin...senin!


Sende dursun! ..dikkat et! kaçar da yitirirsýn...
Kaybetme sakýn O’nu...beni de kaybedersin!
Beklerim...zaman çoook çok! ..gelirken getirirsin...
Ben verdim O’nu sana, ben verdim! senin...senin!

01.07.2005/12.30
Sosyal Medyada Paylaşın: