Etrafa bakýnca deðiþik yollar görünür,
Bazý yollar Hak olan Yaratana götürür,
Bir kýsmý insanlýðý bitirip içten sömürür,
Hezimet ve kurtuluþ bu yollarda görünür.
Yollar var sonu felaket, götürür þeytana
Akýl ve izaný kullanýrsan gidersin Rahmana
Doðru yanlýþ belli karýþtýrma hiç kafana
Yollar ortada rotaný belirle kapýlma ziyana,
Yollar var sürükler zillete kaptýrýr buhrana,
Düþensin illete atarsýn kendini yabana,
Düþün taþýn kendini toparla git yoluna,
Gülistan varken kendini sokma zindana,
Yollar var hep gidilir ama hiç dönülmez,
Hep yokuþtur bazen istensen de inilmez,
O kadar uzundur ki mesafesi ölçülmez,
Baksan da ucu bucaðý hiç görünmez…
Yollar var gidilince ilmi hazineye gider,
Ýlimle uzanýr bilime ulaþýnca doruða erer,
Yolunu kaybedersen rezil ve zelil eder,
Rota sende kullanýrsa yol hakka gider..
Yollar var kötülerin çizip gittiði yoldur,
Kapýlanlarý hastalanan gül gibi soldurur,
Yol, saadet mutluluk için gidilen sondur,
Yolunu bulanlar yaratanýn azabýndan korunur.
Yollar var gidilice toplum hep dýþlar
Bazýsýný gidilince imrenenle alkýþlar,
Yolun Rahmana ise Allah kulu baðýþlar,
Yolun doðru ile yaza döner hep kýþlar..
Yollar var gittikçe çekersin hep çile
Uðraþtýkça yorulursun olur hep nafile,
Koþarsýn umutla eriþirsin uzak menzile,
Son yolculuða imanýnýn gider seninle…..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.