YOKLUĞUNDA BEN
ýslýklar çalýyor rüzgar,
yaðmur ince ince yaðýyor,
saçlarýna sarý düþmüþ aðaçlarýn,
sonbahara gebe ,ölüyor herþey
Bu ne müthiþ manzara,
ben gibi,benden biri gibi.
sýrtýmda hançer yarasýyla
dolaþýp durdum sokaklarý.
Bakýþlarýný aradým yüzlerde.
sýcaklýðýný aradým her yerde.
usülce sordum karanlýða seni
sesizdi gece, kýrgýndý sanki.
sigaramýn dumanýnda efkar var.
Acý acý çekiyorum içime.
içimde korkunç bir korku var.
Yokluðunla ölürüm diye
Hey deli poyraz kýrdýn kanadýmý
hey katil aþk,vurdun bu zavallýyý.
yokluðunda sustum, unuttum sesimi
bezen göz yaþýna sýðýndým.
Bazende kaçtým alýp baþýmý uzaklara.
benim güzel kokulu yarim
kaç zaman oldu alýþamadým hüznüne
meðer Nede çok sevmiþim ben seni...
Sosyal Medyada Paylaşın:
eyluldeyapraklar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.