KIŞ GELİYOR

kýþ geliyor yapraklar sararýyordu
hava kararýyor ömür törpüleniyordu
zenginler kuþ tüyü yatakta horul horul uyuyor
yoksullar sobalý kuþkanatlý evlerinde kömür bile bulamýyordu

kýþ geliyordu soguklar baþlýyor hava çirkin yüzünü gösteriyordu
ayazlar baþlýyor erkenden fabrika iþçileri yollara düþüyordu
delik ayakkabýlarý su çekiyor morarmýþ yüzleri inþaat iþçileri
demirleri bükerken kalýplarý çakarken elleri sýzlýyordu

kýþ geliyor kar lapa lapa yagýyordu
sokak lambalarýnýn ýþýðýnda düþerken kaldýrým taþlarýna
düþüyordu evsiz barksýz sokakta telefon külübelerinde harap evlerde
parklarda banklarda yatan kimsesizlerin saçlarýna

küme küme olmuþ kar düþüyordu
ýssýz sokaklarda köpek havlamasý duyuluyordu
baþýndan ayaklarýna kadar ýslanmýþ uzun ve cýlýz bedenli
sokak çocuklarýnýn kemikleri sayýlýyordu
yýrtýk elbiseleri pul pul dükülüyordu

kýþ geliyor kar yagýyordu
kar öfkesinden kuduruyor tipiye dönüþüyor
ara sýra sulu sepken yagýyordu
zaman geçiyor hava usul usul aydýnlanýyor þafak söküyordu
ýslak caddelerde iki temizlik iþcisi
biri ucuz bayat sigarasýný yakmýþ
cigerlerine kadar çekiyordu dumanlarýný
belliki düþünüyordu boþa harcanmýþ hayatlarýný
diðeri memleket hasreti çekiyor
yanýk bir gurbet türküsü mýrýldanýyordu

romatizma oluþ dizim dermansýz odalar sobasýz sokaklar dumansýz
kar kafasý karýþýk saçý baþý dolaþýk yaðýyordu
ara sýra insafa gelip kar yumuþak yumuþak yaðýyordu
usanýnca gökyüzünden yaðmur olup düþüyordu
sabaha karþý hava ayaza çekiyordu
öksürsen nefesin hava buz tutuyordu
kýþ amansýz geliyor yer yataklarýnda çocuklar tir tir titriyordu
çilekeþ yoksul hayatlar varoþlarda baþlamadan bitiyordu

kýþ bastýrýyor kar lapa lapa yaðýyordu
kirlenmiþ bedenlerdeki ruhlarý
duyarsýz vicdanlarý
çöplüðe dönmüþ yalan dünyayý
bembeyaz bir örtü gibi örtüyordu etrafý
bir yorgan gibi kapatýyordu
K.MARAÞ/AFÞÝN


Sosyal Medyada Paylaşın: