Niye bunca an, an'ı yaşamaktan vazgeçtin ? Kefeli.edanur
Niye bunca an, an'ı yaşamaktan vazgeçtin ?
Kaç farklý kiþiye tanýttýn kendini? Suyun yüzeyinde kalabilmek için, kaç defa dibe battýn? Yürüyerek, koþarak, aðlayarak kaç çift ayakkabý eskittin? Kaç yýldýr hayattasýn mesela? Sýrf çok sevdiðin için neleri kaybettin? Suskunluklarýn mý yarattý seni, sen yarattýðýn suskunluklardan mý ibaretsin? Canýnýn acýyacaðýný bile bile güneþe bakmayý hiç mi denemedin? Boþ mu verdin akýp geçen zamaný? O zaman niye bunca ’an’, an’ý yaþamaktan vazgeçtin? Yarattýðýn maskelerden mi, gerçeðe olan hasretin? Bu yer, bu gök, bu mücadele için niye hala topraðýn üstündesin? Seni sýnanmaya deðer gören görünmeyene; açýp ellerini hiç mi þükretmedin? Bunca ses ve bunca saðýrlýk, göz açýp kapatýncaya kadar oluþan karanlýk, hükmedip zamana bir insana aþkla bakýp kaç defa kalbini kendi ellerinle tetikledin? Susturmak için, gülümsemesi için, belkide hiç için kendini kalbine düþman ettin. Ve herkes kadar biliyorsun ki Bununla da yetinmeyeceksin. Çünkü hep ’yeniden’ seversin ... Sosyal Medyada Paylaşın:
Kefeli.edanur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.