Vermiyorsun ne aþka, ne sevgiye deðeri, Ben sana köle oldum, sanma ki emir eri, Öldürdün bu aþký sen, sevdamýn kafesinde Býrakýp gittin beni, Efkâr’ýn Tepesinde.
Ne hayaller kurmuþtum, ne düþler düþlemiþtim, Resmini nakýþ gibi, kalbime iþlemiþtim. Çok gedikler açýldý, gönlümün kalesinde, Terk edip gidiyorsun, Efkâr’ýn Tepesinde.
Gözlerim doluverdi, yaþlar aktý yüreðe, Ayakta duramadým, yaslandým bir direðe, Kaybolup gidiverdin, daðlarýn ötesinde, Terk edip gittin beni, Efkâr’ýn Tepesinde.
Þu kýsacýk ömürde, bu kadar acý yeter, Dilde kelam bittiyse, o aþkta orda biter, Hayal ettim olmadý, nefesim nefesinde, Býrakýp gittin beni, Efkâr’ýn Tepesinde.
18.06.2012 Þavþat Avni Temiz
Sosyal Medyada Paylaşın:
avnitemiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.