İBRET
Ýnsan gibi hayvanlarda þaþýrdý,
Kurt peþine kuzularý düþürdü,
Tavþan; tilki eti diye aþerdi,
Aslan kral idi fareden kaçar.
Tavuk yumurtayý verdi yýlana,
Horozu tavuðun önünden kaçar,
Öküzün altýna gidiyor dana,
Ýnek kendi sütün kendisi içer.
Kediyse köpeðin sýrtýnda gezer
Dostluk böyle bir þey deðmesin nazar
Hayvanlar ibrettir insanlar azar
Bu handa bin konar; binide göçer.
Bu alamet ders veriyor insana
Akýl iradesiz dersin hayvana
Fil altýnda süt emiyor bak dana
Kim düþmana böyle kucaðýn açar
Yeter ki iyiye olsun ha niyet
Düzelir halifem hele bi sabret
Ýnsanlýk âlemi alýrsa ibret
Herkes bir birine kucaðýn açar
Halife BOZBAYIR
Sosyal Medyada Paylaşın:
Halife Bozbayır Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.