Yüreðim hasretten böyle sýzlarken
Hüzzam makamýnda çýkar aðýtlar
Dermansýz yaramý yakýp tuzlarken
Çaresiz tabipler beni öðütler
Cahilin yolunda ilme ermedim
Hep çile yaþadým huzur görmedim
Emeksiz gönülde sevda dermedim
Zamansýz yapraðýn döker söðütler
Duyduðum her þarký batar ok gibi
Hep güler geçerim derdi yok gibi
Kararmýþ bahtýmý sanki ak gibi
Söyler dolaþýrým dinler yiðitler
Hasretin köz gibi çöker içime
Hazan sardým kervanýma göçüme
Tükenmiþ heceler gelmez biçime
Kalem suskun okunmuyor beyitler
Nuh’um, bu halini arifler anlar
Acý feryadýmý bilmem kim dinler
Ruhsuz bedenimde canlanýr canlar
Aþkýn kýymetini yazar kâðýtlar
Nuh Comba