Hoþçakal,, sahip olduðum ne varsa,, bitti gitti .. Geriye dönemem artýk,, çaresizliðimde sen yoktun,, düþüncelerimde sen yoktun,, bir de,, yaþadýklarýmda...
Hoþçakal,, senli bakýþlara,, bana uzak duruþuna,, bir çocuk gibi aðlayan,, yalnýz kalbe,, bilirim zordur gitmek,, ama,,, gidiyorum,, arkama bakmadan...
Hoþçakal,, dokunamadýðým hayalim,, titrer oldu ellerim,, kimse bilmez ne haldeyim,, tek bendim,, evet ben,, yolun sonuna varan,, sessizliðin korkularýnda,, kaybolan ýþýðýn girdabýnda..
Hoþçakal,, sekiz harfin toplamý,, noktayý koyduðumda,, bilirim ki gerçekten gitmem gerek,, savurduðum her bir eserlerin,, kýrýntýsi bile mazi oldu,, sen bilmeden bitti,, hoþ kalan yürek burukluðun,, sürükleyen gecesinde... hoþçakal.....
06/11/2012 23:15/salý
YAZAN: ÞEBNEM ÖRS Sosyal Medyada Paylaşın:
şair şebnem örs Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.