YİTİK BİR AŞK

ve çatladýk ikiye,
gün ýþýðýnýn hüzmeleri aramýzdan akarken...



yoktun
sandým ki, aþk gitti bizden
ardýnsýra bir geceye dokunup, gökten kopardýðým bir yýldýzdý gözlerin



korktum
ince bir hastalýk, hücrelerimi ele geçirirken, yokluðunla öleceðim
bal gözlerinden kayamayacak nefesim



sandým ki, baþka baþka tenlere dokundun
ter içinde...



sarsýldým
yataðýmýn kuyularýnda, kulaðýmý ihanetlere týkadým



ölesi kuþkular
küf tutmuþ göðsüne yatar da,
aþk’ýn rengini çalar.



24.10.12
NÜRGÜL OCAK

Sosyal Medyada Paylaşın: