Seninle þiirlerle seviþirdik narçiçeðim. Bülbül gül gibi bahçelerde buluþurduk. Birbirimize yazdýðýmýz þiirleri okurduk. Okudukça þiirleri daha çok aþýk olduk...
Narçiçeðim ben gece olurdum sen yýldýz. Sen rüzgar olurdun ben savrulan yaprak. Sen narçiçeðim olurdun ben ise toprak. Narçiçeðim ölene kadar böyle sarýlsak...
Ben yazdýðýn þiirlere aç ve muhtaçým. Kalbime sensin sultan sensin baþ tacým. Seven yüreðime sensin melhem ilacým. Ben yazdýðýn þiirlere aç ve muhtaçým...
Bahçedeki tüm çiçekler þahitlik eder bana. Ben sensiz yaþamam narçiçeðim inan bana. Seccdelerim ibadetlerim bir allaha bir sana. Kalbinden gelen güzel bir þiir yazsana bana..
Þiirlerimdeki narçiçeðim sensin sana yemin. Ölene kadar sürecek nefes alan bu can senin. Narçiçeðim bu kalem senin þiir senin þair senin. Bülbül olmuþ sana þiir yazan gariban mehmet emin...
kosarli47/mehmet emin dað Sosyal Medyada Paylaşın:
kosarli 47 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.