Sonbaharda kurumuþ yapraða döndüm Yaþamak hiç bir tat vermiyor anam Gurbet ellerinde mum gibi söndüm Azrail’i çaðýrdým gelmiyor anam
Zalim ayrýlýk bitirirken ömrümü Sazýma Küstürdü artýk sözümü Aðlamaktan sel olan iki gözümü Candan sevdiðim yar bilmiyor anam
Gözümde tüterken abimle kardeþim Ufuktan bir türlü doðmuyor güneþim Küsmüþ artýk bana bakmýyor anam Akþamým gündüz gibi akmýyor babam. Sosyal Medyada Paylaşın:
Karaqulle Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.