Gökyüzü simsiyahtý
Teni ýsýran bir serinlik vardý
Sabaha henüz erken gün doðmamýþtý
Baþýný yukarýya kaldýrdý
Geceyi delen ýþýl ýþýl bir yýldýz vardý
Tüm yýldýzlar evreni terketmiþ
Olanca parlaklýðýyla bir baþýnaydý
Karanlýða meydan okuyan asaleti
Iþýltýsýnýn pýrýl pýrýl simlerini
Yeryüzüne býrakmak istercesineydi
Grinin tonlarý biraraya toplaþýrken
Güneþten önce gelen kýzýllýklar
Dalga dalga yayýlmaya baþladý
Yerini bize býrak ve git der gibiydi
Terketmeliydi asi yýldýz geceyi
Gücü yoktu direnmeye
Ay bile dayanamayýp gitmiþti
Öteleyemiyordu zamaný ne etse
Titreyen ýþýklarý deðil yüreðiydi sanki
Küçüldü olduðu yerde gitmeliydi
Güneþten önce göðün maviliðinde
Gözden kaybolup boþlukta hüznüyle yitti
BÝRGÜL AL 06-11-2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.