Kan nehirlerine dilek tutup bozuk para attým. Yaþlý olan gözlerim deðilmiþ oysa gövdem bulanmýþ Bir kaç fidan daha nezaketsizce büyüyormuþ beynimde uçsuz bucaksýz bir çöl seçerek kitaplardan Son birikimimle Çikolata birazda þekerleme attým düþmana Beni öldürmeden mutlu olsun istedim zaman. O kadar büyütmeyelim egosuz hiç bir þeyiz Biliyorsan söyle biz gerçekten neyiz? Çünkü bundan böyle kargalarda konuþabiliyor. Bir felsefesi var taþtan yükselen binalarýn. Aþk ,yer çekimi kanununa baðlý kalpten Gücü var kaðýtlarýn,giyotinde sallanýrken bir orman. Yanýyor gönüllerimiz sevdalardan...(murat çavga) Sosyal Medyada Paylaşın:
cavga Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.