Ben hiç beceremedim gidenlerin ardýndan aðlamayý Hiç mendilim olmadý benim burnumu silmek için Sümkürdüm sokaklara her gittim diyeni Seyrettim son duraðýn kenarýna iliþerek Gözlerimde kýsýk bir defol deyiþiyle.
Zaten kalbime beton dökeli yýllar olmuþ Altýna gömdüklerimin haddi hesabý yok Seceresini tutmadým hiç Gerek de görmedim zaten Gömdüklerim; Hak denen þeyi belden aþþaðýda taþýmýþtýr mutlaka Eh o zaman bende ne iþleri vardý zaten.
Hayatýmýn bir kenarýna tutunan zampara kediler Mart ayýnda ancak çýkarlar ortaya Kýzýþmýþ kýçlarýyla bacalardan daha kara yürekleri Bu yolun yolcularýný alýrlar altlarýna Kendileri kadar kirletir atarlar bir sokaðýn sapaðýna. Piþtt kedi miyav deme bana Ben köpek severim zaten.
Hani sadýk olanlarýndan Islýk çalýnca ikiletmeden yanýma seðirten cinsinden Çok da önemli deðil hani Gelmezse nasýlsa sahipsiz köpek çok yollarda Sürekli kuyruk sallarlar kýsýrlaþtýrýlmýþ ömürleriyle Aþýlarý tamamsa sorun yok Gel kuçu kuçu.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.