BAHTIMMIŞ MEĞER
Bir yanda mutluluk bir yanda hüzün,
Hýþýmla sevgiyi dürdüðün oldu…
Gençliðin ilkbahar yarýnýn güzün,
Bir ömür dört mevsim gördüðün oldu….
Yaþamýn tadýný tadarken güldün,
Baharla açtýðýn goncacýk güldün.
Çaresiz halinde yaþarken öldün,
Neþeyi çileyi ördüðün oldu…
Zarardý sermayen kârýn olmadý,
Hedefin hayaldi menzil bulmadý.
Yaþamýn ne tamam çilen dolmadý,
Hýrsýndan haline güldüðün oldu….
Mal melal faydasýz olmuyor çare,
Kendini hor gördün gönlün avare.
Sevdaya yük oldun yüreðin pare,
Yaralý yüreði böldüðün oldu…
Gülmedi bahtýn kaderinmiþ tuzak,
Dengeni yitirdin nesini yazak.
Ömrünü tükettin sýladan uzak,
Hasretlik çekersin güzlüðün oldu…
DAMAD’ýn sancýsý dýþýna vurur,
Tükenen bir ömür gün be gün kurur.
Dimaðýn sancýlý bedenin çürür,
Biterken ümitler kördüðüm oldu….
25-03-2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.