SANA MEFTUN YÜREĞİM (NAAT)

SANA MEFTUN YÜREÐÝM (NAAT)

Canýma cânan bildim, aradým durdum seni,
Þu yaralý kalbimle daha bekletme beni.
Gülün özü sen dedim, senden medet bekledim,
Aþkýnla kavrulayým buram buram yak beni,
Canýma cânan bildim, aradým durdum seni.

Hani Mecnun çöllerde arar ya Mevla’sýný,
Ben de senin hüsnünde aradým ziyasýný.

Sen karanlýk dünyamý aydýnlatan âli nur,
Sende sarsýlmaz iman, sende en güzel sürur,
Ey gönüller sultaný, ey benim kurtarýcým!
Köle, sultan, her canlý senle yan yana durur.
Sen karanlýk dünyamý aydýnlatan âli nur.

Her sabah rayihaný getirsin seher yeli,
Hasretin kucaðýnda aðlarým deli deli.

Seninle güldü cihan, güller seninle güldü,
Sensiz açan güllerin yine boynu büküldü,
Ashabýn gözbebeði, Rahman’ýn elçisiydin,
Kötü hal, kötü amel sapýr sapýr döküldü,
Seninle güldü cihan, güller seninle güldü.


Bir hayal gibi geçtim, geçtiðin her sokaktan,
En uzun gecelerde seni diledim Hakk’tan.

O, yüceler yücesi, mührünü sana bastý,
Cennetin kapýsýna senin adýný astý,
Hem kulum, hem resulüm diyerek övdü seni.
Makam-ý Mahmut’unda seni görmekti kastý,
O, yüceler yücesi, mührünü sana bastý.

Öyle sevdalandým ki, sevdanýn ötesinde,
Sesini arýyorum akan suyun sesinde.

Sen Ahmet, sen Muhammet, sen gönüller sultaný,
Sen peygamber-i ziþan aydýnlattýn dört yaný,
Nurunla kucaklaþtý yerler, gökler, melekler,
Sevginle pekiþtirdim içimdeki peymaný,
Sen Ahmet, sen Muhammet, sen gönüller sultaný.

Kanat çýrpan bir kuþum ruhumun çatýsýnda,
Hala beklemekteyim þefaat kapýsýnda.

Ey kadri yüce Resul, sana meftun yüreðim,
Sarýldým sünnetine, sen sarsýlmaz direðim.
Peygamberim, rehberim, dünyada yoktur eþin,
Ýki cihan güneþi, sensin benim ereðim.
Ey kadri yüce Resul, sana meftun yüreðim,


Bin kere daha gelsem þu yalancý dünyaya,
Her daim þükrederim seni veren Mevla’ya.

Sendin masum kýzlarý alan toprak altýndan,
Kýymetliydi her sözün, kýymetliydi altýndan,
Topraða diri diri gömülürken yavrular,
Kýzýný saklayanlar iniyordu tahtýndan,
Sendin masum kýzlarý alan toprak altýndan.

On dört asýr evveldi geliþin peygamberim,
Dün gibi taze sevgin, kurtarýcý rehberim.

Aydýnlýk þafaklarda, karanlýk çekip gitti,
Kükreyen Ömer bile önünde eman etti,
Daim kadim dostundu, ol Ebubekir Sýddýk,
Ali, Osman ve dahi niceler iman etti,
Aydýnlýk þafaklarda karanlýk çekip gitti.

Yaðmur damlasý gibi tutundum yaðan kara,
Sana götürsün diye sarýldým rüzgârlara.

Mekke, o kutlu þehir, senin doðduðun yerdi,
Orda yýkýldý putlar, akýllar suya erdi,
Orasý Kabetullah, Ýbrahim’den bu güne,
Ýlahi kudretiyle Hakk sana görev verdi,
Mekke, o kutlu þehir, senin doðduðun yerdi.

Erenlerin yolundan varabilsem yanýna,
Huzurda nail olsam o sonsuz ihsanýna.

Sen ki Cebrail ile okurdun dualarý,
Hala þahitlik eder, Hira’nýn duvarlarý,
Hatice’yle yýkmýþtýn cehalet kalesini,
Þerha þerha yanardý Kâbe sevdalýlarý,
Sen ki Cebrail ile okurdun dualarý.

Aþkýn abidesiydi -Üveys- Veysel Karani,
Var mý böylesi âþýk, nerde bilmem ki hani?

Münevver þehir derler senin olduðun yere,
Öyle bir sevgisin ki sevenler dalar bahre,
Bir zaman göç etmiþtin Þehriyar Medine’ye,
Müslümanlýk oradan yayýldý pare pare,
Münevver þehir derler senin olduðun yere.

Acep yollar mý tutuk, neden varamýyorum,
Ýftirakým çok benim, artýk duramýyorum.

Gönlüme otað kurdum seni sende bularak,
Sevginle yaþýyorum sana hayran olarak.
Sen getirdin cihana kuraný hem sünneti,
Miraca çýkýyorken seni götürdü burak,
Gönlüme otað kurdum seni sende bularak.


Pul pul oldu gözümde, döküldü dað, çöl, vaha,
Sana kavuþmak için yalvarýrým Allah’a.

Rabia BARIÞ

Bu þiir. Eskader’in açtýðý yarýþmada birincilik ödülü almýþtýr

Sosyal Medyada Paylaşın: