Gelincikler gibi süslenmiþti. En muhteþem acýya bürünmüþ ayrýlýk. Bir tesellisi yok gibiydi artýk güneþ teninin deydiði gökkuþaðý mutsuzluktan gitmek üzereydi çok uzaklara. Aglayan papatyanýn gözyaþlarý acýtýyordu gülümseyen örselenmiþ yüzümüzün isyanýný ayýplanmýþtýk ! Ayrýþtýrýldýk göz göre göre kendi benliðimizin belirsiz avuntularýndan biz bunu istemiyorduk ýsmarlama olmuþtu birazda süpriz bir doðuþ bu tabiatýmýza haykýrý olan. Sosyal Medyada Paylaşın:
cihan balcıoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.