Zorlu sýnavlar aþtým Kepleri giyip , çýkarmaktan býktým Acý yaný senin kýzýn olmaktý kara toprak Baþtan kaderin belli Ellerin kýnalý , sevinçlisin Yüzün asýk mahkeme duvarýndasýn Üç yarýnýn da sonu bu Benim farkým düþmedim Çakýl taþlarý ile boðuþurken Saçlarýmý okþayan bir el olmadýkça kara toprak Bulamazsýn hayalini , buldum sanýrsýn Ayný sendir karatoprak ayný sen Týpký dilediklerimi yazan elim gibi sen Ýçim ne kadar acýsada yine gidip ayný defolu mallarý buluyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
selanikli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.