Bir bir çýksa ömrümden vuslata hasret yýllar, Güneþin doðuþuna geceden bakacaðým. Varsýn geçit vermesin uzayýp giden yollar, Ýlk sayfa milâdýmdýr, son sayfa yeni caðým…
Kurumuþ bir buðdayýn sapýyým, samanýyým, Fýrtýnalý iklimin tozuyum dumanýyým, En yeni hayatlarýn ilkbahar zamanýyým, Köklerinden yeþeren filizler dolu baðým…
Neden, niçin demeden yerden yere serildim, Kýrk yerimden kýrdýlar, devþirildim derildim, “Gücünüz yetmez” dedim yeni baþtan dirildim, Olur da adým geçer, hâlâ ölmedim saðým…
Ayser ÖZBAKIR
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayser ÖZBAKIR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.