BİLİRMİSİN BABAM...

Bilirmisin babam...
Sen gideli hiç kimsecikler bana,
Senin gibi çakýr çakýr bakmadý.
Kimseler ellerimi senin gibi,
Þefkatle tutup okþamadý.
Sýrtýmý dayadýðýmda içime huzur,
kalbime güven vermedi...

Ner den bileceksin babam...
Bilseydin gidermiydin.
Beni bu garip dünyada,
Boynu bükük edermiydin...

Bilirmisin babam...
Sana sýmsýký sarýlmayý,
Baba kýz muhabbete koyulmayý,
Dertleþip gülüþüp, oynaþmayý,
Benim için çarpan bir kalbe dokunmayý,
Gözlerinden fikrini okumayý,
Nasýl...nasýl özledim...

Nerden bileceksin babam...
Seni öyle özledim ki inan,
Yokluðunun yanýnda,
Bütün dertlerim yalan...

Bilirmisin babam,
Mezarýnýn baþýndaydým bu sabah.
Aradan on beþ yýl geçti ama,
Acýn hala yüreðimi ediyor toz duman,
Offf baba...babasýzlýk ne yaman,
Bu hasretle geçmiyor kavuþacaðýmýz zaman,
Kalmadý içimde yaþamaya dair derman...

Nerden bileceksin babam...
Kara kýzýna sensiz mutluluk haram,
Adýný her zikrettiðim de,
Durmadan kanýyor yaram...

Mezar taþýna ellerimle yazdým,
Babam gittin ama bitmedin,
Çünkü hep içimdesin...dedim,
Ýþte babacýðým tam da öylesin,
Hep yüreðimin en köþesindesin,
Hala gözlerimin önümde,
O müzipçe býyýk altýndan gülmelerin...


On beþ yýl önce bu gün ben hayatýmda ki en önemli insaný (babamý) kaybettim.Sanki bir saltanatýn yýkýlýþý gibiydi benim gönlümde.
Rahat uy babam.Kara kýzýn harfiyen izinde.



ÇÝMDÝK 03.11.2012




Sosyal Medyada Paylaşın: