Kent Cambazı

imkansýz gözlerinin med cezirlerine kapýlacaðým ilkin
ölüm olduðunu bile bile dünyadaki en tuzlu denizlerin
sonra, dudak aralýðýndan geçme cesaretini bulacaðým

dilinde hiçbir þiirin nefes alamayacaðýný anlayacaðým ilkin

neticede sen ellerinle bir pencere çizeceksin göðüs kafesime
avuçlarýndaki hayat çizgileri kýsa kelebekler içeri üþüþecek

bana bir kent yanýlgýsý anýmsattýn
kod adý sevmek...

bizim göðümüz islidir çocukluðumuz puslu
hiçbir mandalla hiçbir aþk tutunamaz göð(s)ümüze
lakin adamlar tutunur
iþaret parmaklarýyla
kadýnlar tutunur
baþ parmaklarýyla
evler, caddeler, iþ yerleri, iþ olmayan yerler vesaire
serçe parmaklarýyla (ki taþ atsan uçar serçeler)

bizim yüzümüz yer, yüzümüz toprak
senin aynalara fýsýldadýðýn gök/yüzün
ve yüzümüze çarpan kapýlardan arda kalan
böyle kan oturmuþ iri bir hüzün
güvercinleri eski bir kutsal kitaptan alýntý sanýrýz hatta

en sevdiðimiz bilmece býçak sýrtý
ve katiyetle býçak kemiðe dayalý

göðsümü yaracaðým þiirlerle ilkin
kelebekler dýþarý kaçýþacak
pencerelerimi sýmsýký kapatacaðým ilkin
sonra; sýyrýlýp dilinden
dudak aralýðýndan geçip kaçacaðým
gözlerine bakmadan

gözlerine bakmadan çünkü
baktýkça yaþamaya meylediyorum

düþerken alkýþlanýrým ben en çok

Sosyal Medyada Paylaşın: