Ve zaman durur… Gölgede kalýr gelincik çiçeði. Baþý dik, geçmiþine asi ve maðrur.
Sýnýrsýz bir yükseltinin, Sözsüz þerefine kambur olan gelincik Telafisiz bir kapýnýn eþiðinde, Düðüm düðüm olan nefesiyle durur.
Aþikar bir tahammül sarkarken anlardan aylara Görmezden gelir gününe doðan güneþi gelincik Tanýdýk bir mah saklanýrken ardýna Kendini kalýn bir perdenin altýnda bulur.
Eksiktir parmaklar… Eksiktir dokunuþlar… Misal ki; Cezalý dimaðlar. Ve üþür gelincik… Zaman durur !
Sosyal Medyada Paylaşın:
sibel yunlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.