Kýsýp kirpiklerimin yataðýný
yaðýna kýrýþýk hükümler serpip
dim dik duruyorum gözlerine
silik bir mehdi kurguluyorken
zihnimin zamanýna
geç kaldýðýný söylüyorum
demek diyorsunda süleyman demek
harf ekþimesi
ask yazýldýðýmdan deðil aksadýðýmdan
bu karamsar hal kýyafetim
demek ruhlar beden giyince
tenlerine azgýndýlar bu da ne demek
o harf bozgunu tuz yoksunu ekþime
demek diyorsunda süleyman demek
yetmiyor iþte
kendine bir hal eþleþtirip
yeniden sevmek
demekle olmuyor iþte süleyman
süleyman her açlýðýn karþýlýðý aþk’mýdýr
yapma süleyman fetvasýna sýðýnanlardan olma
o harf bozuktu dedin ve biz aksamaya baþladýk
telaþýnda bir damaðýn endiþesiyle üstelik
demek diyorsun da Süleyman demek
sonrasýnda gömüyorsun baðlý olduðum harfimi
ve görüyorsun Süleyman gözlerimi
þimdi söyle Süleyman neden gömdün
o harf bozuktu diyorsun
ve ardýmdan sýrýtmaya baþlýyorsun
demek diyorsun Süleyman demek
ben kendi kendimin þarabýmýyým demek
kaldýrýp üstümüze þu suratsýz zamaný
bir uyruðun diline saklanýyoruz
örtüyoruz bir müddet þuurumuzu
fikrine kaynamýþ bir dem
ve sonra kendi demine ihanet
demek diyorsun da Süleyman demek
damaðýný hýrpalayýp bir harf eksiltmek
demek diyorsunda Süleyman
tenine baþka bir aþk eþleþtirip
sevmek yetmiyor be Süleyman
iþte
bu yüzden
beni bahar sanýp gelenler vardý süleyman
tenimde kar zemini oluþunca bir bir giderlerdi