Sigaranın Dumanı

Malýn mý mülkün mü var, sokar seni belâya.
Musallat oluyorlar her ekili dikili tarlaya.
Su uyur,düþman uyumaz derler ya.
‘Ýþte bunlar nefislerine ziyan ve yazýk edenler’.

Ne ilginçtir ki,domuzlar dokunmuyor tek bir tütüne.
Umursamýyorlar bakmýyorlar bile semtine.
Kibrit suyunu döküyorlar geriki mahsulün köküne.
Yýlan,nikotinden korktuðu kadar,kartaldan korkmaz.

Kýrdý ezdi mi o mahsulden hayýr gelmez.
Tütünün tarlasýna hýnzýr dahi girmez.
Merhametin varsa,o mereti içmeye deðmez.
Þifasý ölümdür,ciðerlere oturdu mu.

Keþke hastaneler mezarlýklar dile gelse.
Arý dahi tütün yapraðýna konmaz, ah bilse.
Emziren kadýnýn sütüne de geçerse.
Bulantýlar baþlar kalb yavaþlar, dumanýndan.

Açmýþ göðsünü sabah güneþine,keyifle çekiyor.
Metrelerce ötede,saklý zehirin kokusu geliyor
Yak bir daha diyor,cami kapýsýnda söndürüyor.
Üfle dur,bir gün piþman olur, ah vah edersin.

Brüksel / 2000

Ali Kýlýç Kakiz
Sosyal Medyada Paylaşın: