Amaçsýz bir yürüyüþ tutturdum kendime Tempomdan ödün vermeden yaklaþýyorum uçuruma Gönlüm söz dinlemez bir çocuk telaþýnda Yar diye baðýrýp tepiniyor içim de Her yanlýþým ölümün zirvesine çarpýp yankýlanýyor.
Yürüyüp geçtiðim sokaklar da evlerin camlarýna bakýyorum Ahhh bir ses, Bir ses dur dese, pencereyi aralayýp Deðiþtir yolunu dese, doðrularýn toplamýný yüzüme çarpýp Durur mu ayaklarým yar’in sesini hükümsüz sayýp.
Kulaklarým da aþk’ýn hiç duyulmamýþ naðmeleri çalýyor Notalara dökmeye gücüm yok Bu sýrrý saklamaya mahkum edilen hükümlüyüm Susmak en büyük silahým.
Öyle zaman geliyor ki Yorgunluk dizlerimin baðýnda bir pranga Olduðum yere çökmek istiyorum Yavrusunu yitiren bir ana gibi Baþýmý ellerimin arasýna alýp hýçkýrarak aðlamak.
Aðlamak yokluðun boþluðunu doldurur mu? Aðlamak giden huzurumu geri getirir mi? Ahh be yar Senin için neleri göze aldýðýmý bilsen Beni þimdikinden daha mý fazla seversin? Senin beni daha çok sevmen, beni kendime getirir mi?
Düþünmeyi bir sefer olsun yürüdüðüm caddelere gömmek istiyorum Bir kez olsun aþk için ben de ölmek istiyorum Vazgeçtim beni durdurmayýn Sevdamýn sesi beni çaðýrýyor.
Ayvazým DENÝZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.