Liselim çýkýþta beklerken seni Yaðmurlar yaðardý sensiz üstüme Elimde güllerle ile gözlerken seni Hayaller kurardým kendi kendime
Liselim söyle þimdi sen neredesin Hangi yaban elde hangi kalptesin Gelince aklýna mazideki o günler Söyle aðlýyor mu yeþil gözlerin
Aklým da þimdi tek senin adýn var Ne yazýk çok çabuk geçti yýllar Elimizde defter kalem kitaplar Bitiverirdi seninle yürürken yollar
Hiç geçmez sanýrdým ben o günleri Kalbime yazmýþtým baþ harflerini Unutamam seninle Pazar günlerini Aþkýmýz mazide mi kaldý liselim
O yeþil gözlerine vurgundum senin Uzun uzun bakýþýn yeterdi bana Gül gibi kokardý o esmer tenin Mutluluklar verirdin liselim bana
Þimdi yýllar oldu unuttum sanma Sen varsýn her gece rüyalarýmda Unutulur mu aþkýn hep aklýmda Deniz vurgunuydum sana liselim
Aklýma geldin bak yine bu gece Oturup aðladým sigaram elimde Dalmýþým hayaline öylece sessizce Uykusuz býraktýn beni liselim adem aydýnlý
Sosyal Medyada Paylaşın:
ADEM74 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.