Altýn deðerini verme gümüþe O kendini sonra bir þey zanneder Alim sonra þaþar kötü gidiþe Kavalýný çalýp bir ney zanneder
Astarý olmayan demirler çürür Arsýzýn yüzüne biri tükürür Bir þey yokmuþ gibi o yine yürür Nisan yaðmurudur be hey zanneder
Alçak gönül olur hürmet edersin Kýrýlmasýn diye onu dinlersin Bir þey bilir gibi elin öpersin O kendini büyük bir bey zanneder
Allah þifa verir hekim vasýta Zahir olan deðil Batýni hasta Sakýn kesme selam hakiki dosta O kendine sonra bir zay zanneder
Allah mülkü verir ben yaptým diyen Komþusu aç iken kendisi yiyen Kibir ve gururla yolda yürüyen Ben bakiyim burda bir hay zanneder
Diyeceðim çoktur inmem derine Emaneti koru gönder yerine Ne kadar bilirsen danýþ birine Kendi âlim diðer bir huy zanneder
Sýrrýný söyleme arkadaþýna Oda onu söyler can yoldaþýna Sonra iþler açar senin baþýna Canýn arkadaþý bir boy zanneder
Okudum þiirler güzeldir ama Bazý yerlerine tutmuyor yama Bunu yazan adam sözümdür sana Ozan Ali kendin bir þey zanneder
dost kalemlerden
Þükran AY
31 Ekim 2012 Çarþamba 17:08:46
Ýnci gibi yazar þairin þahý Çeker hep derinden, yakan eyvahý Hüzünlenme döner, þansýn semahý Döndükçe yalaný, gerçek pay eyler .
Sosyal Medyada Paylaşın:
ozanali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.