Aysberg mavisinde dudulaşma

“Fotojenik ruhum avuç açmýþ,
Güne yetiþmeyen pozlara…”


Artýk;
Þiir mezarlýðýnýn çöpçüsüyüm
Martýlara betim satýlýyor el altý
Öne toplanan egolarýn yýrtmacý
Bu süklüm püklüm sallanan
Avazlardan…


Tuh be!
Deyiþim var
Söndürülen fenerlerin
Yaðlý diyetinde…


Bir zamanlar;
Þiir yardý bana doludizgin
Seviþtiðim söz saltanatlarýnda
Ana denilen kardeþçesine hür
Ve iklimlerde kelebek kanadý


Ah bir zamanlar;
Hayatýn anlamsýzlýðýnda
Anlam bulduðum/
Boþ iþ sayýlan
Buna raðmen
Hep eteklerinden
Çekiþtirdiðim yüzüm
Aynasýz gülüþüm


“Þimdi basur olmuþ ruhlarýn
Cadý avýnda þiir…”


Asla kýrýlgan deðilim;
Lakin yüreðime taze baharlar lazým
Hoþ bir teranede gül þakýyýþlarý
Sözlere bülbül otlarý


Kýyýsýndan bakan
Yüzleri görüyorum
Kaçak dövüþleri
Gizli seviþleri


Aysberg mavisinde dudulaþan
Kösnül bedenlerin þarkýsýdýr


Þiircik kadýn ve beylerin
Tepiþleri…




Sosyal Medyada Paylaşın: