Gönül seni istiyor,aþktan kaçamýyorum Ne etsem ne yapsam da. sana çýkýyor yolum. Bakmadan pencerene, dönüp geçemiyorum Yaktýn beni kül ettin. ey benim gül kokulum.
Gözlerinin içinde bakir kalmýþ bir dünya, Güzelliðin mest eder ahu ceylansýn hülya, Her gece uyuyunca senli tatlý bir rüya, Yaktýn beni kül ettin ey benim gül kokulum.
Bir an düþünmesem ya aklým fikrim hep sende, Durdurak bilmez gönlüm sevsen de sevmesen de, Kanmýþým aldanmýþým bir ümit vermesen de, Yaktýn beni kül ettin ey benim gül kokulum.
Gözlerinin kölesi gönül esiri oldum, Sevdalý yüreklerin gözüpek eri oldum, Aþkýna deðer veren bambaþka biri oldum Yaktýn beni kül ettin ey benim gül kokulum.
Ýsmini anar durur sevdalý dudaklarým, Saçlanýrýna dolanýr hasretle parmaklarým, Arzulu bir tutkuyla aþkýn ile yanarým, Yaktýn beni kül ettin ey benim gül kokulum.
Dile gelirsin her an çýkmaz aþkýn akýldan, Vaz geçer mi bu gönül böyle güzel fasýldan, Þarkýlar fýsýldarým sana doðru usuldan, Yaktýn beni kül ettin ey benim gül kokulum.
Þair:Ýsmail Kurt 31.10.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bandırmalı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.