Yürekler nasır tutmuş...

yürekler nasýr tutmuþ
gözler inmelerde
o ben ben degil mi ki?
bizi bizden alýp götüren
sahte dünyalarýn yad ellerine...

kaçýnýlmazlýðýn çaresizliði
özlemler dans ediyor arka bahçelerde
ayrýlýk þarkýlarý vesile deðil
bizi hüzünlere alýp götüren
sürünürken sevdalar yerin dibinde...

aldatmacalarý oynuyor gönüller
bugün burda yarýn orda
teselli gibi zaman çarký sanki
bizi sonsuzluða alýp götüren
bir daha hiç geri dönmeme pahasýna...

son piþmanlýk beþ para etmez
konulduktan sonra baþýn teneþire
film deðil gözlerinin önünden geçenler
seni hatýralarýnla alýp götüren
bilinmiyen diyarlarýn ta ötesine...

yarýlsýn yüreðin yarýlsýn
göbek atan kahýrlarýn tersine
onu tatmak,yaþamak bir lutuf
seni senden alýp götüren
göz bebeklerinin tebessümlerine...

alýnan her nefes bir ölüm
verilen belki son perde
nerden bileceksin ki önceden?
seni sensizlðinle silip süpüren
þu üc günlük ömrün selametine...

(Berlin,31.10.2012)

Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın: