KÖSKÜREĞİ...

Adamýn biri hanýmla,elli yýl etmez kavga,
Meraklanýr tüm insanlar,insan nasýl etmez kavga,
Sýrrý bunun nerededir,ne yapýyorsan gel söyle,
Sizin gibi mutlu rahat,yaþayalým hep bizlerde.




Demiþ evlendik hanýmla,yaptýk biz güzel anlaþma,
Sinirlenirsem ben biraz,sen uzak dur hiç yaklaþma,
Sinirimin geçmesini, bekle sakýn bana gelme,
Gezip,dolaþ komþularda,eþref saatimi bekle.




Eðer sinirliysen söyle,ben çýkayým dýþarýya,
Temiz hava alsam güzel,daðlarda yeþil kýrlarda,
Sinirin geçince senden,haber alýr beklerim,
Eðer geçmediyse yine,bir gün dýþarda beklerim.




Adamýn biri karýsý, irice uzun büyükmüþ,
Dövermiþ adamcaðýzý, köyde herkes biliyormuþ,
Dövmüþ yine birgün güzel,hýrsýný tam alamamýþ,
Arkasýndan kösküreði, kafasýna fýrlatmýþ.




Gelmiþ kahveye oturmuþ,siliyormuþ akan kaný,
Birisi sabret iyisin,komþu köyde var azmaný,
Kahvede ortalýk yerde,dövüyor adamcaðýzý,
Lanet kadýn bir odunla,yýkýyormuþ hep kocayý.




Siliyormuþ adam eliyle, baþýndan akan kanýný,
Demiþ,olmaz o kadar da, kýrarým ben kafasýný,
Edemem ben o kadar,sabýr edepsizliðine,
Ne terbiyesiz kadýnmýþ ,ben þükrederim halime.

09.04.2011-KIRIKKALE
HÝDAYET DOÐAN




Sosyal Medyada Paylaşın: