BIRAZ BANA CAN VER

Gittiðinde


Yetim býraktýðýn yüreðimi,
Ateþlere attýn/da gittin!
Hüznü boynuma dolayýp,
Öksüzlüðe mahkum ettin/de gittin!
Ardýndan çok hasretini çektim,
Acýlara boðulup aþkýna yenildim,
Yokluðunun azabýnda tükendim,
Ay doðmaz geceler/de bittim!
“Elveda” yolunda tüm çýkmazlar,
Gözlerim resmine baktýkça aðlar,
Takvimler ömrümden seni çalar,
Bu dert beni musalla taþýna koyar…

Gülen yüzüme, çökünce kabuslar,
Saçlarýma zamansiz düþer aklar…
Dilime sürgüleri çektin/de gittin!
Hasretin vurduðu bu zamanlar,
Dinmez oldu gözümde yaþlar,
Aldýðým nefes, içimde yaralar açar…
Yokluðun/da cehennem beni paklar,
Soluma sancýlarý ektin/de gittin!

Tüm acýlara inat…
Aþkýna dalar gözlerim.
Her gece seni düþlerim…
Kimseye sevdaný anlatamaz dilim…
Bir elveda ile çektin/de gittin!
Beni sensizliðe mahkum ettin…
Ve sen her geliþinde,
Yüreðimden bin parça götürdün.
Gözü yaþlarla bakarken ardýndan...
’Caným’ bile diyemeden ’gittin!

Ben’liðimin firar eden yerinde, .
Bir þey söyleyemez dilim.
Þimdiler/de adýn gizlenir yüreðimde...
Sen sessizliðime anlam verirsin,
Kendini sevmediðime inandýrýrsýn…
Bilmem niye!

Ve bir aþk daha yenik düþer korkulara.
Sen gittin, ben bittim!
Ay, kýzýla boyandý,
Bu sevda gözlerimiz/de gömülü kaldý...
Ruhum sendeyken,
Bedenim yalnýzlýða soyundu...
Oysa sonsuzdu sana olan duygu.
Hiç tahmin etmediðim kadar, ’
Sen’le doluydu…
Sen “gittim” derken! ’
Ben, peþinden geldim.
Ruhumu topraða gömdüm.
Dilimde susturulmuþ sevdan,
Sessizce kapýyla kapandý gözlerim.
Ay! Kýzýla boyandý bu gece.
Sen; ardýna bakmadan gittin!
Bir ’canim’ bile diyemeden,
Gitinnnnnnn! ’

HASAN DAÐ((KELEBEGIME))


Sosyal Medyada Paylaşın: