Söküklerimi Dikemiyorum

Baharda gelirim bekle demiþtin
Kaç bahar oldu gelmiyorsun
Mavi atlasa ömür biçtim
Yüreðim yanýyor görmüyorsun

Yalandan usandým dilimi kestim
Sarhoþum desem de sakýn inanma
Aþk dediðin yamalý bohçamý ki
Dikiþleri sökülüyor artýk özgürsün

Ey aþk
Bir veda tokasý taktýn ki yüreðime
Gözyaþlarýmýn aðladýðý anlarda
Ýkimizi kaybettiðimi anlýyorum

Bir gün darýlýrsa düþlerim
Uðrarsa kirpik uçlarýna
Onlar umutlarýmýz-dý
Ayrýldýðýmýzý gizle kimse bilmesin

Zifiri vakitler yaklaþýyor
Vuslat þokta ruhum tedirgin
Feda edecek yürek kalmadý
Ellerim kan içinde son damlasýný döküyorum

Bir çöl kadar kavurucu tenim
Sebepsiz sancýlar kaplasa da her yanýmý
Veda mý istesem gözyaþlarým intihar ediyor
Katilim biliyorum içimdeki acýlarýmý öldürdüm

Kalkmaz artýk bu þehirden cenazem
Sokaklar ýslak kaldýrýmlar periþan
Aðýt yakýyor gecemi aydýnlatan yýldýzlar
Sevdam dolanýyor dillerde sorma ne haldeyim

Demir mi atsam fani dünyanýn kalbine
Yoksa kazýk mý çaksam cehennemin orta yerine
Sürgüne mi yollasam emanet ruhumu
Bu gece öyle bitirdin ki gel gör ölü biriyim

Remziye ÇELÝK
Þiirime uður böceðini layýk gören deðerli seçici kurula çok teþekkür ediyorum saygýlar...

Sosyal Medyada Paylaşın: