Hayat. Buymuş Demek...!
Anlatamasanda kendini Bu aLeme..
Vereceksin Cümlelerinde Ýpucu.
Tartýlacaksýn,yargýlanacaksýn Ve..
Habersiz KararLar Baðlanacak Hakkýnda..
Bazen Üzücek,Bazen Sevindirecek KararLar Seni.
Durup Düþüneceksin Kendince. Ve..
O an huzuraulaþýp,Hüznü terk edeceksin.
Dönem Dönem saplantýlarýn olacak..
Kýskanacak, Üzecek ÜzüLeceksin..
Ýçinde bir med-cezir kopacak.
Gitsende gelmeyeceksin bir daha.
Ve noktayi koyacaksin belki,
Bu yürek þahlanýþýna.
Ve diyeceksin kendince:
"ÝnsanLarýda tanýdým kendimce."
Tedbirlerle donatacaksýn kendini.
Öncekinin Hatalarýný soracaksýn bir sonrakinde.
Adaletini kaybedeceksin.
Hükumlerin keskin ve acý olacak.
Mutluluk beklerken sen.
Kapýný çalan hep hüzün olacak.
Mola isteyeceksin hayattan.
Saða Sola koþacaksýn Þaþkýnca..
Amaçsýzca geçecek ömrün..
Güven tazelemek istesende.
Bulamayacak, ve tekmiþim diyeceksin.
Alýþacaksýn bu med-cezirlere.
Gelen gidiyor, giden gelecek..
Bekleyeceksin Ömrünce;
Ýçindeki boþluðun dolmasýný.
Yetmeyecek, Yaþamaktan býkacaksýn.
Ve.. Ve Gülümseyerek Karþýlayacaksýn..
Canýna Kast edecek Azraili.
Ýþte O An MutLu Olacaksýn..
Bitecek Bütün bunLar Diye.
Ve Mýrýldanacaksýn Can Düþmanýna Sessizce..
"Þimdiye Kadar Neredeydin " Diye..
Yazan : Mükremin Özdemir Tarih : 09/ 10 / 2012 saat : 22:35
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.