bir dize / iki şiir / bir duygu

BÝR/

Elimi sürmeyeceðim ruhumun üstünden geçen bulutlara
Hüküm verilmeden konuþmayacaðým
Býçak sýrtlarýnýn arasýndayým/sýrtýmý yasladým
Sular durulmadan
Beni sustur.
Ýþte sen hala saklandýðýn yerdesin
Benden bi haber
Her gün usanmadan beni beklemektesin
Her þey birbirinin içinde
Çaðrýya uy
Beni duy
Gel.
Geldiðinde
Altýndan ýrmaklar akan cennetim yok sana verecek
Kapsama alaný gözlerin olan anlamlar
Boþ sözlerin ambalaj kaðýtlarý
Ufaldýðým ufalandýðým yýllar
Garipsedeklerinden teslim edilen hakkým
Bi’hakkýn tahliye ettiler aklýmý
Kadýnlar vareste tutuyorlar benden duygularýný.
Umudum sensin
Çaðrýya uy
Beni duy gel
Geldiðinde
Armaðaným
Usanmadan
Sabýrsýz umarsýz
Seni beklediðim yýllar
Burcunu iþaretlediðim ay takvimi
Gözlerinin rengini biriktirdiðim gazete küpürleri
Öküz ölünce biten ortaklýklar
Ýsmini bilmeden
Heceledim
Geceye
Avazým çýktýðý kadar
Baðýrdým denize
Ýmrendim
El ele tutuþan
Ellere
Çaðrýya uy
Beni duy gel“

Ýbrahim Köksal



ÝKÝ//

sular durulmadan beni sustur
savaþýn iyi yanlarý da varmýþ gördük
kendi kaleleriyle savaþanlar kazanamazmýþ
ezel öyle diyor saygýyla dinliyor ebed
aþk deme bana
hele aslolan adýna
çaðýn bütün çarþaflarý kirli
sýzma yürek ýþýðýn varsa ver
yürek taraðýnda dokunmuþ bezin varsa ser
sular durulmadan beni sustur
atacaðým ayný kazana
iyiyle kötüyü
düþman yaðýnda kavuracaðým dostu
bunca kaos yüzyýllara yeter
milsiz döner yönsüz kalýnca teker
anadan babadan öðrendiklerimiz kafiymiþ
yüksek yüksek öðrenimde ne verdiler
muhafaza edecek þeyi olmayanlarýn
pahasý arttý
kar ettiler
durmaksýzýn ilerlemeciler
milad taþlarýný ezdiler
sular durulmadan beni sustur
diller var enseden çýkmýþ
diller var tümden yutulmuþ
bedenlerde canlar uyutulmuþ
unutulmuþ
adalet keseriyle doðru yontulmuþ
vicdan aðacýný diken sarmýþ
denize taþ atmak yasakmýþ
hadi þair hadi býrak uyakla oyalanmayý
çamur izlerini sayamýyor insanlýk
umutlu dizelerden dünyamý kur
sular durulmadan beni sustur.


nazmiye demiroðlu


Sosyal Medyada Paylaşın: